كتب عيد صالح..رحم الله شهداء الوطن

وأنا بقدم ورقى فى الجيش،امى قالتلى يا رب يكون ليك فيه عيش 
قدمت فى الجيش قبلونى ودخلت مشاه، والمشاه دول حرافيش سادة المعارك اسود وعيشين على الجارية والعيش 
أخدت فرقة صاعقة وبقيت من الخفافيش، ادونى طابور تعايش وعلمونى ازاى فى الصحرا اعيش، ارانب فراخ تعابين وبيض كلو حى وميستويش 
سلحونى وعلى الحدود ودونى لارض الزتون واليميش، لاقيت هناك صقور مش عساكر على الافيش، الية ومتعدد وقاذف وار بى جى أو حتى شى فيه ميهمنيش وان لزم الامر اجر فهد ومتحنيش 
وفى يوم حصلت مداهمة واتمنيت اكون اول الحرافيش، طلعت اجرى ورا الدبابة قلولى رد يا مستجد ورنا يا متجريش 
رجع المسيحى شايل المسلم والمسلم اده دمه للمسيحى عشان يعيش قالو المسلم والمسيحى مع بعض ميعيشوش، دول زى البنزين والنار واحد يقتل التانى والتانى ميقتلوش 
منساش المقدم ايهاب وده كان مسيحى وهو اللى حببنى فى الجيش، بس المسيحى وانا صايم هو اللى حضرلى الفطار وقال للسيجارة مشربكيش، دا اخويا صايم وكده ميصحش ولو انا صايم عمره ميجرحنيش 
لما دم اخوك يملا هدومك وقلبك ينكسر وانت متنحنيش، دمك امانة فى رقبتى ياصحبى حتى لو طردونى من الجيش، أخلف من الولاد عشرة وادخلهم كلهم الجيش، وقول لكل واحد فيهم هات دم صحبى اللى فدانى عشان اعيش 
وبقولك يا صحبى يلى عيشها للمزة والفيس او برشامة او سيجارة حشيش، وجبت وسطة عشان خدمةالوطن متأديش وتقولى هناك بيادة افارول وطابور والاكل على التأريش 
لا اسمع يا صحبى وشوف اللى كان عيشها ضحك وفرافيش، كان عامل زى القطة شعر طويل وسلسلة وضوافر للتخربيش 
علمونا الرجولة صح مش القعدة على القهوة وشرب الشيش، خلونى زى السبع ومع الديابة اعيش
وبقولك يا امو الشهيد ابنك ممتش هزار ولا طيش، ابنك مات راجل ودفع دمه عشان كلنا نعيش، ولو فى يوم تأمرى كلنا تحت رجليكى نعيش 
وبقولك يا امى هرجع فى يوم وهجيبلك شهادة الجيش، ويقولوا ابنك كان قدوة حسنة كان زى صقور قريش، ولو نولت الشهادة يا امى اقفى زى السبع ومتبكيش لانى هكون فى الجنة وفى الاخرة مع بعض نعيش 
مش ناسى كلمتك يا امى وانا بقدم ورقى فى الجيش يا ترجع راجل يا ترجع شهيد يا اما مترجعليش وهو ده اللى حصل معايا فى الجيش" .احمى بلدك ..تحيا مصر تحيا مصر